Związek z osobą uzależnioną

„Zielone flagi” – kiedy związek ma szansę na powodzenie?

Kiedy: osoby partnerskie wyrażają chęci na obopólna pracę i podejmują kroki ku niej, uczą się poprawnego odbierania i wyrażania swoich uczuć/emocji, uzależniona osoba partnerska zdaje sobie sprawę z występującego uzależnienia i zgadza się na pracę z nim pod okiem wykwalifikowanego do tego specjalisty (np. terapeuta uzależnień, ośrodki uzależnień), są to wstępne „zielone flagi” (pozytywne sygnały). Nawet jeśli wszystkie te czynniki zostaną spełnione i terapia zakończy się sukcesem (przejściem uzależnienia w tryb długotrwale

bierny), nie musi to oznaczać, że relacja zostanie utrzymana. Podczas terapii związki uczą się funkcjonować na nowo, budowane są na nowych fundamentach, a to, czy osoby partnerskie będą potrafić się odnaleźć w „nowych zasadach” nie jest zero-jedynkowe.

Gdy stajesz się współuzależnionx

Sam fakt bycia w relacji z osobą uzależnioną nie przesądza z góry o współuzależnieniu, jednak to zjawisko występuje w większości takich związków. Osobę współuzależnioną cechuje brak konsekwentności (np. wielokrotne powracanie do uzależnionej osoby partnerskiej pomimo wcześniejszych zapewnień o definitywnym zakończeniu relacji). Innymi zachowaniami przejawianymi przez osoby współuzależnione są: nadopiekuńczość, stałe branie odpowiedzialności, tolerancja na przekraczanie ich granic, kontrolowanie osoby uzależnionej (śledzenie, wymuszanie obietnic, przeszukiwanie jej rzeczy, skupianie całej uwagi na powstrzymaniu jej od zachowań wynikających z uzależnienia). Na płaszczyźnie emocjonalnej, osoby współuzależnione odczuwają poczucie winy, mają wrażenie zatracania siebie, są pełne lęku i wstydu. Robią wszystko, aby nie „sprowokować” – w ich mniemaniu, ponieważ czują się za wszystko odpowiedzialne – konfliktu i uniknąć odrzucenia. Odcinając się od ich uczuć, mogą zacząć sięgać po substancje pozornie wytłumiające je, jak alkohol, leki, papierosy, narkotyki. Ukrywają przed bliskimi swoją prawdziwą sytuację; kłamią, usprawiedliwiają, wymijają pytania. W sytuacji, gdy zmagasz się ze współuzależnieniem, udaj się po pomoc do specjalisty. Terapia jest istotna nie tylko dla osoby uzależnionej – pomoże Ci w wyjściu z wyuczonych wzorców zachowań i w pracy nad aspektami, na które masz wpływ.

Zastanów się, czy chcesz kontynuować związek, gdy…

Pierwszym sygnałem alarmującym zawsze powinno być to, jak się czujesz. Wiadomym jest, że walka z uzależnieniem jest wymagająca dla obu stron, natomiast jeśli:

– Czujesz się wykończonx relacją, oddziałuje ona negatywnie na Twoje życie i obowiązki, prowadzi do ich zaniechania,

– Przez dłuższy czas nie ma żadnego progresu lub prób doprowadzenia do niego,

– Przestajesz potrafić regulować swoje emocje w zdrowy sposób i sięgasz po używki,

– Zauważasz, że zaniedbujesz siebie na rzecz osoby partnerskiej.

Zastanów się, czy kontynuowanie tej relacji jest właściwie dla Ciebie i warte tylu poświęceń.

Decydując się na pozostanie w związku, musisz mieć świadomość, że nie może być on dalej prowadzony na takich zasadach i należy wprowadzić zmiany z punktu „zielone flagi”.

Alarm! Powiedz „DOŚĆ!”, gdy…

Niezależnie, czy osoba partnerska znajduje się pod wpływem substancji, (jeśli to od nich jest uzależniona), natychmiast uciekaj, gdy w Twojej relacji dochodzi do:

– Gróźb, szantażu (np. „Jeśli odejdziesz, to się/cię zabiję”),

– Przemocy fizycznej – szarpania, bicia, potrząsania itp.,

– Przemocy seksualnej, zmuszania do jakichkolwiek czynności seksualnych,

– Przemocy werbalnej/emocjonalnej – wyzywanie, poniżanie, wyśmiewanie, rozkazywanie, nieustanne obwinianie, wrzeszczenie, manipulacje, krytykowanie, karanie (np. długotrwałym milczeniem) zawstydzanie (również przed innymi osobami),

– Zmuszania do wspólnego zażywania substancji,

– Furii osoby partnerskiej, gdy ta się czemuś sprzeciwia – demolowania przedmiotów, wspomnianej wcześniej przemocy fizycznej, krzywdzenia zwierząt i/lub dzieci W takich okolicznościach niezwłocznie należy szukać pomocy i całkowicie odciąć się od osoby uzależnionej. Niezbędne wsparcie i konsultacje otrzymasz pod numerem 800 120 002 – jest to numer Niebieskiej Linii, do której możesz się zwrócić całodobowo, przez 7 dni w tygodniu.

Do organizacji możesz zwrócić się również przez adres mailowy: niebieskalinia@niebieskalinia.info.

Jeśli masz taką możliwość, poszukaj wsparcia, którego potrzebujesz, u bliskich.