Mężczyzna – ofiara kobiecej przemocy

Przemoc wobec mężczyzn to nadal temat tabu. Przez lata wychowywaliśmy się w społeczeństwie utrzymującym kult silnego, opanowanego, dominującego faceta.

Feminizm uczynił wiele także dla płci męskiej. Walka z patriarchatem nie jest korzystna jedynie dla kobiet. Obecność kultury patriarchalnej już od dziecka uczy lekceważenia emocjonalnej strony chłopców. Rodzice nie dają chłopcom prawa do dużej wrażliwości, wyrażania dziecięcego lęku, pragnienia czułości. Dewaluacja tych uczuć uczy młode osoby, w jaki stereotyp powinny się wpisać, aby być nagradzane społecznie. Od niedawna dowiadujemy się, jak tworzyć alternatywną męskość, która tak jak realna kobiecość ma znacznie odbiegać od patriarchalnych przekonań.

Jest nas wielu

Mężczyzna spotykający się z przemocą ze strony partnerki walcząc o pomoc, musi przejść przez poniżanie i niedowierzania ze strony bliskich, a także profesjonalnych organów. Zapewne duża część z nich nie przyznaje się do doświadczania agresji ze strony osoby partnerskiej. Mimo to według badań CBOS 8 proc. mężczyzn twierdzi, że było bitych przez partnerkę (1 proc. wielokrotnie). Za to w 2018 roku dotkniętych przemocą było 224,2 tysiąca osób, w tym 122,4 tysiąca kobiet, 65,7 tysiąca dzieci i 36,1 tysiąca mężczyzn. Kobiety to aż 8,2% osób sprawiających przemoc. Czy nadal przekonuje Was założenie, że mężczyzna nie może być ofiarą osoby stereotypowo mniejszej i słabszej? Czy pamiętamy także o osobach w związkach nieheteronormatywnych?

Przemoc w mediach.

Realne dane szacowane na skalę światową alarmują– aż co czwarty mężczyzna doświadcza przemocy domowej. Kampanie społeczne, medialne nagłówki, wspierające ofiary przemocy swoimi słowami odnoszą się głównie do odbiorczyń jako ofiary ukazują kobiety. Andrew Pain w wykładzie dla TED Talk Lemington tłumaczy– BBC opublikowało głośny raport, alarmując, że obecny rok stał się najliczniejszym pod względem liczby ofiar śmiertelnych przemocy domowej (2020). Według zawartych tam danych w 75 proc. zdarzeń zabójstw poprzez przemoc domową stanowiły kobiety. Fakt, że aż jedna czwarta ofiar to mężczyźni w żaden sposób nie został odnotowany. Na nagłówku umieszczono 6 zdjęć kobiet, w artykule nikt nie odnosi się do rozwiązań, które pomogłyby mężczyznom. Mężczyzna zadaje pytanie, dlaczego prawdziwego oblicza problemu w Wielkiej Brytanii nie przedstawia połączenie 6 zdjęć kobiet i 2 zdjęć mężczyzn.

Według wykładowcy również dla mediów to nadal temat tabu.

Kto „nosi spodnie”?

Stereotyp toksycznej męskości nauczył część kobiet stawiania konkretnych oczekiwań wobec swojego partnera. To on musi wyróżniać się wysokim poziomem sprawczości, pewności siebie, siły. Mężczyzna nie przynosi do domu problemów, on przynosi rozwiązania, a przede wszystkim pieniądze. Po pracy jest mistrzem majsterkowania, napraw, a także dominującym zdobywcą w łóżku. Niewrażliwy na emocje innych, staje się ostoją opanowania, oparciem dla bliskich. Kiedy nie spełnia oczekiwań partnerki, staje się ofiarą, nieudacznikiem, jest niemęski i słaby. To przecież on miał nosić spodnie. Tymczasem nie wpisując się w stereotyp męskości, nadaje się tylko do schowania pod spódnicą partnerki. Długotrwała przemoc psychiczna wywołuje złe samopoczucie.

Następnie uczy ofiarę wierzyć, że słowa osoby stosującej przemoc, są zgodne z prawdą.

Problemy rodzinne są spowodowane przez niego, tak działa wzbudzanie poczucia winy, odbieranie poczucia własnej wartości. Wtedy ofiara przemocy może stać się podporządkowana.

Gdzie zaczyna się przemoc?

Akty agresji wykonywane na mężczyznach mogą budzić w nich znacznie większe wątpliwości. „Kobiet się nie bije” – znane powszechnie powiedzenie określa społecznie niedopuszczalne sytuacje. Jakakolwiek forma niekonsensualnej agresji, to problem, który wymaga pomocy. Przemoc to wszystko, co przekracza granice.

Kryzys psychiczny – stan nierównowagi psychicznej, będący efektem długotrwałego stresu reakcją na nagłe wydarzenie bądź serię wydarzeń. U osoby zmagającej się z kryzysem, może rozwinąć się…

Czas czytania: 5 min

Dowiedz się więcej